Petite Noir
Wanneer we op zoek zijn naar nieuw muzikaal talent volstaat het een ommetje te maken langs de site van de Botanique en, één voor één te luisteren naar de geprogrammeerde artiesten. In één v...
Wanneer we op zoek zijn naar nieuw muzikaal talent volstaat het een ommetje te maken langs de site van de Botanique en, één voor één te luisteren naar de geprogrammeerde artiesten. In één v...
We waren al een tijdje op het album van de Franse Cocoon aan het wachten. Na de uitstekende “My Friends all died in a plane crash” en “Where the Oceans end”, allebei platina (150.000 verkocht...
Enkele uren voor haar concert in Brussel (de eerste stop van haar tour die haar uiteindelijk tot in Amerika zal brengen) heeft de Britse Kate Nash speciaal voor ons een nummer van haar nieuwe album ...
Wanneer we in de Botanique zijn dan is er één ding dat we altijd graag doen: ons verdwalen in de tuinen. In mei bloeien de bloemen, kinderen spelen in de fontein en, vooral, de Botanique opent zi...
Dionysos heeft als reputatie om DE explosiefste Franse rockgroep op podium te zijn. Ze toonden dit deze zomer weer aan door overal in de wereld op festivals de massa knettergek te maken. Het is pas i...
Clare and the Reasons had ons helemaal overtuigd tijdens hun passage op de Nuits Botanique in 2009. Hun eerste album “The movie” is een echte pop en jazz pareltje. Wanneer ze een jaar later terugk...
We proberen altijd om muzikanten te laten spelen op plekken die heel nauw aansluiten bij hun muzikaal wereldje. Met Bertrand Belin was dat eerlijk gezegd heel moeilijk. Als men zijn eerste drie album...
We achtten het niet meer voor mogelijk en toch kregen we de dag voor hun komst naar België bevestiging dat we de Engelse Band of Skulls mochten filmen. Ter gelegenheid van hun tienjarig bestaan heb...
Het was laat, 23u of zo... We hadden een afspraak achter de grote tent van de Nuits Botanique met de headliner van de avond: Asgeir. De jonge 22 jarige artiest uit IJsland die internationaal beroemd...
Dit reusachtige gebouw, dat plaats zou bieden aan de collecties van een vorige botanische tuin, werd opgetrokken tussen 1826 en 1829.
Kunstenaar-ontwerper Pierre-François Gineste leidde de werken, uitgevoerd volgens de vereenvoudigde plannen van architect Tilman François Suys. Met inachtneming van de klassieke structuur van oranjerieën stelde hij een indrukwekkende centrale rotonde met een koepel voor, geflankeerd door twee vleugels die elk eindigden in een licht uitspringend paviljoen. Ramen vullen de kolommen van de rotonde en bekleden ook de veranda die door diezelfde colonnade wordt afgebakend; daarnaast zijn er ook nog de serres die tegen de zijvleugels steunen. De oorspronkelijke functie van het gebouw verklaart de alomtegenwoordigheid van vensteropeningen met een metalen frame. Men kwam al snel op het idee om feesten te organiseren op deze magische plek, en daarom werd er een grote zaal ingeplant tussen de oostelijke oranjerie en de rotonde; vanaf 1870 werden er echter kruidenbedden in ondergebracht. Tot 1939 zou de Kruidtuin functies vervullen die enigszins aansloten bij het oorspronkelijke doel, maar nadien ging het een beetje bergaf. De Staat kocht het gebouw in 1970, en uiteindelijk werd het in 1984 ingehuldigd als Cultureel Centrum van de Federatie Wallonië-Brussel. Er vinden heel wat culturele bijeenkomsten plaats, gewijd aan de hedendaagse kunsten. Ook de festivals die er plaatsvinden, waaronder de vermaarde Nuits du Botanique, genieten veel bekendheid.