Collegiale Sint-Pieter-en-Sint-Guido

De collegiale Sint-Pieter-en-Sint-Guido, opgetrokken tussen de tweede helft van de 14de eeuw en het midden van de 16de eeuw, is een van de mooiste kerken in Brabantse gotiek van het Brussels Gewest.

Meerdere befaamde bouwmeesters uit die tijd waren bij de bouw betrokken: Jan Van Ruysbroeck, die ook de toren van het Brusselse stadhuis ontwierp, voor het koor, Lodewijk van Bodegem voor het portaal en Mathias Keldermans III voor de toren. De kerk werd tussen 1874 en 1898 gerestaureerd door architect Jules-Jacques Van Ysendyck. Sinds 1992 is een nieuwe restauratiecampagne aan de gang, waardoor het koor momenteel niet voor het publiek toegankelijk is. Het huidige kerkgebouw vervangt een romaanse collegiale die eind 11de,  begin 12de eeuw gebouwd werd op de plaats van een nog oudere kerk. Het initiatief hiertoe ging uit van een kapittel van kanunniken, gesticht in Anderlecht kort voor 1078, op het ogenblik dat men daar een nieuwe heilige, Guido genaamd, begon te vereren. Daarvan getuigt nog de romaanse crypte onder het koor waar de relieken van de heilige werden bewaard die eeuwenlang voorwerp waren van bedevaarten en volkse verering. De crypte bevat nog altijd een oude grafsteen die rust op twee stenen sokkels en bekend staat als het ‘graf van Sint-Guido’. De heilige overleed volgens de overlevering op 12 september 1012. De kerk bevat ook talrijke kunstwerken waaronder een rijke verzameling grafmonumenten.