Stelplaats van de MIVB Koningslaan

Reeds in 1842 werd een aanvraag ingediend voor de exploitatie van een regelmatige vervoerdienst op paardenkracht die het stadscentrum met de voorsteden zou verbinden. De eerste paardentrams werden ontwikkeld door de ondernemingen Vaucamps en Morris. In 1874 werden ze overgekocht door een zekere Philippart, die de naamloze vennootschap Les Tramways bruxellois oprichtte. In 1876 werden de eerste trams op stoomaandrijving op het net getest, terwijl in 1887 de eerste elektrische trams hun intrede deden. Weldra bleek het nodig stelplaatsen te bouwen voor de tramrijtuigen die toen over een net van 37 km reden.

De grote stelplaats aan de Koningslaan, gebouwd in 1900 naar de plannen van de technische dienst van de trammaatschappij door de aannemers Jean en Pierre Carsoel, heeft de allures van een basiliek met zijn centraal schip en twee zijschepen. Achter een gevel die een mengvorm is van eclecticisme en neo-Vlaamse renaissance, ligt een immense ruimte met glazen dak rustend op een metalen gebinte. Dit huwelijk tussen ijzer en glas, typisch voor de periode rond de eeuwwisseling, treffen we aan in alle grote stations van Europa maar ook in de meeste industriële sites. Deze tramstelplaats is er een van de meest representatieve voorbeelden van.