Sint-Gorikshallen

Eeuwenlang domineerde het silhouet van een kerk de volkse Sint-Gorikswijk. In 1798 werd ze gesloopt en kwam er een marktplein in de plaats. Er werd een fontein in de vorm van een obelisk geïnstalleerd, afkomstig van de abdij van Grimbergen.

In 1881 kreeg architect Adolphe Vanderheggen de opdracht om er een overdekte hal te bouwen. Hij had eerder al de overdekte markt van de Etterbeeksesteenweg ontworpen. Hij besliste om de fontein te integreren in een gebouw in neorenaissancestijl en koos voor een structuur in glas en staal voor de bovenste delen, materialen die toen nog maar pas opgang maakten. Binnen ondersteunt een netwerk van fijne, achthoekige kolommen het metalen dakgebinte, waarvan de binnenwelfvlakken als korfbogen zijn opgevat. Platte ijzeren cirkels sieren de hoekverbindingen tussen de bogen. Zoals in die tijd gebruikelijk was voor een overdekte galerij, verlicht een hoog dakraam het geheel. De groentekwekers brachten hun producten hier aan de man tot in 1973. In 1987 werden de hallen opgenomen in de monumentenlijst, waarna ze een restauratie ondergingen die voltooid was in 1989. Vandaag zijn de Sint-Gorikshallen een parel van het erfgoed, een regionaal centrum dat als kader fungeert voor activiteiten op het gebied van architectuur, erfgoed en ruimtelijke ordening. Er vinden tentoonstellingen plaats, opvoeringen en tal van culturele manifestaties. Er is ook een gezellig café waar de Brusselaars graag afspreken.