Sint-Jan-Baptist ten Begijnhofkerk

De begijnen van het Groot Begijnhof van Brussel hadden in de eerste helft van de 17de eeuw talrijke kunstwerken aangekocht die ze in een passend kader wilden tentoonstellen. Ze besloten daarom de bestaande gotische begijnhofkerk te verbouwen.

De werken begonnen in 1657. Eerst werd het koor aangepast, daarna het schip. De nieuwe barokke gevel werd opgetrokken naar het model van de jezuïetenkerken van Leuven en Brussel. Het begijnhof telde in die tijd 1.084 huizen op een terrein van zeven hectare. In het begin van de 18de eeuw werd een slanke, opengewerkte klokkentoren toegevoegd. Net als de voorgevel, die tot de rijkste van België behoort, kreeg het interieur een verzorgde en overvloedige decoratie, ook al werden sommige delen om besparingsredenen uitgevoerd in natuursteen imiterende materialen. De kerk bezit mooie bakstenen gewelven met ribben in witsteen. Na de opheffing van het begijnhof werd de kerk in 1801 omgevormd tot parochiekerk. In november 2000 werd de kerk door brand ernstig beschadigd. Het vernielde dak werd vervangen door een voorlopige bedekking. In 2004 werd begonnen met de reiniging van de zwartgeblakerde stenen en de glasramen, vervolgens werd de klokkentoren hersteld. In 2006 begon de identieke reconstructie van het dakgebinte met hout-op-houtverbindingen waarbij de nog bruikbare dakbalken werden benut. Als hout werd gekozen voor eik uit de Loirestreek. Op dit gebinte werd een dakbedekking gelegd van 3.000 m² Spaanse leien. Hoewel van recente datum illustreert deze structuur op prachtige wijze de kunst van het timmermansvak uit de baroktijd.